Bhuttachor: Folktale de Mexico
In villa dives agricola habitabat. Agricola par boum palmarum et domum multas fenestras et agrum frumenti habebat. In diebus rusticis agros suos magna superbia spectabat et valde laeta erat ut matura frumenta in meridiano aestu viderent.
Venit annus, cum animadvertisset agricola se absente furem in agros venturum et pernoctare frumentum furari.
Agricola tres filios habuit. Ambo maiores pueri superbissimi erant, sed minor puer simplex et benignus.
Quadam die vocavit agricola tres filios suos, et dixit, "Quisquis ex vobis tres rapuerit furem et reducat eum, faciam illum successorem meum."
Primo maior puer fortunam experiri voluit. Crepusculo noctis e casa surgit et versus campos sclopeto ambulavit in humero et pileum rotundum in capite. Offensum et oscitans somnos oculis usque tenebat.
Cum ad puteum pervenisset, cogitabat requiescere aliquid. Oculos texit suo petaso et suspirare coepit. Et post pusillum, interruptus est somnus ejus per sonum ranae, qui aperuit oculos, et circumspexit cum admiratione, et invenit ranam venientem et consedit ad illum;
"Accipe me tecum in segetem." Rana coaxavit, "Ego te furem capias."
Puer autem dixit ei: Vade, et revertere. Quomodo tu, rana tam pusilla, adiuva me!" Haec dicens, sustulit ranam et misit in puteum.
Inde ad agros tendit. Conatus operam ut reliquum noctis velatae consumere nesciret clausis oculis et obdormivit. Mane orto sole, vidit subreptum frumen- tum.
Iam puer medius occasionem temptandae fortunae obtinuit. Ambulabat etiam versus agros cum sclopeto humero. Sensit sitientem in via. Posuitque in puteo aquam, et tulit aquas : et de eodem rana exivit. Idem exiens rana puero medio dixit, “Accipite me vobiscum in agros. Ego tibi furem capiens." Et hoc dicens rana incepit coaxare musicam.
Puer medius hac voce valde commotus est. Et increpavit ranam et dixit, "Consiste raucam illam vocem tuam."
Rana coaxare. Medius aquam bibit et antecessit. Sedit etiam in angulo agri et furem exspectabat, sed et ipse deceptus est.
Cum etiam frater medius defecisset, filius minimus dixit, "Nunc mihi fortunam experiri debeo."
Ad hoc ambo majores fratres riserunt, et superbe dixerunt, "Quomodo audes loqui de profectione tua, cum ambo ibi defecerint."
tertia demum nocte puer minimus profectus est. Sicut fratres suos, sclopellum quoque suum in humero suspendit, cibum potumque secum sumens, ad agros tendebat. Et accedens ad puteum, accepit de pera sua et comedit illud. Invenit etiam eandem ranam coaxationem iuxta pedes eius. Ranam valde diligenter inspexit.
"Dic amice, quid agis?" Hoc dicens, ranam in palmam sustulit et ait : " Visne aliquid manducare ? Habeo delectamentum. "
Rana aliqua de rebus a se datis comedit et cum evigilasset post cibum, dixit rana.
"Veni mecum in segetem, ego te capiam furem."
"Ita vero quidni! Cum magna voluptate mecum potes venire".
Deinde rana dixit puero, “Paululum flectis ad puteum et quidvis optas. Est lapis magicus in puteo cuius effectus voluntatem tuam adimplebit.
Puer ad puteum inclinans dixit, "Fremem volo capere, qui in agris nostris cotidie frumenta corrumpit... puellam pulchram ducere et in domo mirabili cum multis fenestris vivere". Post haec uterque versus agros simul ambulabat.
Non multo ante frater minor subito avi volitantis sonitum audivit. Valde magna avis de caelo in agros descendebat. Plumae volucris fulgebant sicut aurum in nocte lunae. Minor frater in animo suo cogitavit, “Ille nebulo est” et appetebat et ignem, cum rana voce magna coaxaret, “Non, non, non jaculabor. Hoc faciens, perdes amicam tuam.
Post cibum autem frumentum, avis super eos volitare incepit, et voce captante cantare incepit. Cantus significabat non vere avis. Illa de puella in avem nisi mago maledicto conversa est. Cum homo sit, indiget aliquo ad comedendum, quare cotidie ad hunc agrum veniebat ut frumentum raperet et illud comederet.
Iam cantare ranae erat. Cum iugulum patefaceret et cantare coepisset, puer animadvertit pennas avis sensim defluere. Paucis momentis avis in puellam pulchram transformata est.
"Haec est pulchra uxor quam voluisti." Rana dixit.
Puer parvus manum puellae arripuit et omnes tres versus domum ambulaverunt. Quo cum pervenissent, vidit pulchram et luxuriosam palatium cum multis fenestris stantem prope domum patris sui.
"Haec est domus luxuriosa quam volebas." Rana dixit.
Puerulus cum patri hanc fabulam narret, etiam miratus est.
Vidensque frater minoris fratris successum, ambo fratres majores dixerunt, "Vtinam etiam momenti verba ranae dedissemus!" Sed pater eius valde gavisus est quod puer minimus furem frumenti tandem invenerat. secundum verbum eius
Successorem iuniorem fecit.
Post hoc die puer, uxor eius pulcherrima, et rana amicus eorum, in illa luxuriosa domo feliciter dies suos inceperunt.
Comments
Post a Comment